කර්තෘ - උපුල් ශාන්ත සන්නස්ගල
ජීවිතය හරි වටිනා දෙයක්.
ආශාවන් යනු කායික උවමනාවන් පමණක්ම යයි ලඝු කිරීමට ඈ සිහිනෙකිනිදු සිතුවේ නැත. තුරැළු වී සැනසීම කායික සංහිඳවීමක්ම නොව ගැහැනියකගේ මානසික වුවමනාවකි.තුරුලු වී ආශාවන්ට ඉඩ හළ හැම දිනකම, ආනන්ද බොහෝ ලස්සන ආදර කතා කීවේය; ස්නේහය පිරී ගිය වදන් මිමිනුවේය.
" ඔයා සිනිඳුයි ; හරිම මෘදුයි; පුදුම තරම් උනුසුම්. තැළිලා පොඩිවෙලා, මිරිකිලා, ඔයා මගේ ළඟ ඉන්නකොට මට පුදුම තරම් ජීවිතය හිතෛශිවන්තයි කියලා හිතෙනවා. ඔයා කොහොමද යසෝ ඉගෙනගත්තෙ මාව දමනය කරන්න. මට හරි බයයි ඔයා ළඟ ඉන්නකොට මට මාර්ගඵල ලැබේයි කියලා. මට ශාසනය එපා උණේ මාව දමනය කරන්න කවුරුත් හිටියේ නැති හින්දා; මට දමනය වෙන්න බැරි හින්දා. ඔයා මාව දමනය කරන කොට මට නිවන හරි ලඟයි යසෝ "
" ආදරය කියන්නේ සෙල්ලමක් නෙමෙයි. ජීවිතය කියන්නේ ප්‍රශ්නයක් නෙමෙයි. ආදරය කියන්නේ විශ්වාසවන්ත කමට තවත් නමක්. ජීවිතය කියන්නේ ප්‍රශ්නයකට ලැබෙන ආදරණීය උත්තරයක්. මට ආනන්ද ගැන තියෙන විශ්වාසය තමයි මගේ ආදරේ තරම. ඒ තරම්ම ආදරය තමයි, හිතේ තැන්පත් වෙලා තියෙන ගෞරවය. "
No comments:
Post a Comment
පොත ගැන අදහස්